16 Mart 1920 tarihinde Osmanlı Mebusan Meclisi, güvenli bir ortam bulunana kadar toplantılarını tehir etti. Bu tarihten yaklaşık bir ay sonra 23 Nisan 1920 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi açıldı.  Meclisin, Ankara’da açılmasından bir yıl sonra 23 Nisan 1921 tarihinde Saruhan Mebusu Refik Şevket Bey ve arkadaşları 23 Nisan gününün milli bayram olması için kanun teklifinin yanında İçel mebusu Şevki Beyin aynı mealdeki takririnin Genel Kurulda görüşülmesi ve kabul edilmesi sonucunda 23 Nisan milli bayram olarak kabul edildi.

23 Nisan, Milli Bayram olarak kutlanmaya başlandığı 1921 yılından itibaren Himaye-i Etfal Cemiyeti, bu günkü adıyla Çocuk Esirgeme Kurumu gazetelere ilanlar vererek, yıllarca savaş içinde olan askerlerimizden şehit düşenlerin çocukları için gazetelere ilan vererek, rozet satarak ve piyangolar düzenleyerek yardım topluyorlardı. Hatta cemiyet 1930’lu yıllara kadar kutlanan 23 Temmuz Hürriyet Bayramlarında da bu etkinliklerini sürdürmüştü.

1927 yılında Milliyet Gazetesinde çıkan bir haberde, Anadolu Ajansı kaynak gösterilerek Çocuk Esirgeme Kurumunun bir beyannamesi yayınlandı. Bu beyannamenin başlığı Çocuk Bayramı olmakla birlikte, içeriğinde “23 Nisan’da şehitlerimizin bize emaneti olan yetimlere azami yardımı temin etmeliyiz” deniyordu.

1929 yılında ise Çocuk Esirgeme Kurumunun, Çocuk Haftası Dergisinde, 23 Nisan gününün bulunduğu hafta, çocuk haftası olarak ilan edildi. Bu dergideki yazıda etkinliklerin nasıl düzenleneceği de yer aldı.

1979 yılında ise UNESCO topluluğu içinde bulunan ülkelerde 23 Nisan gününün çocuk günü olarak kutlanmasına karar verildi. Aynı yıl Dünya Çocuk Parlamentosu ülkemizde toplandı. Dünyada çocuklarına bayram hediye eden ilk ülke olan Türkiye, bu süreci dünya geneline yaymayı başarmıştı.

27 Mayıs 1935 tarihinde çıkarılan Ulusal Bayram ve Genel Tatiller hakkındaki kanun ile 23 Nisan Ulusal Egemenlik bayramı adıyla, diğer bayramlarla birlikte genel tatil günü olarak kabul edildi. Ancak 23 Nisan, çocuk bayramı olarak kutlanmasına rağmen bu kanunda çocuk bayramı ibaresi bulunmuyordu. 17 Mart 1981 tarihinde Milli Güvenlik Konseyinin 44’üncü Birleşiminde kabul edilen Ulusal Bayramlar ve Genel tatiller hakkındaki kanunda, 23 Nisan ilk defa Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ismiyle yerini aldı.

23 Nisan, 1921 tarihinde milli bayram olarak ilan edildikten ve kanunlaştıktan sonra Türkiye Büyük Millet Meclisinde o gün toplantı yapılmıyor ve bayram etkinlikleri ile 23 Nisan kutlanıyordu. 17 Nisan 1985 tarihindeki birleşimde TBMM’nin kuruluşunun 65’inci yılının ve Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlaması ve günün önem ve anlamının belirtilmesi amacıyla 23 Nisan 1985, saat 14.00’de Genel Kurulun toplanması hakkında Danışma Kurulu kararı görüşüymüş ve kabul edilmiştir. Ayrıca 23 Nisan 1985 tarihinde toplanacak Genel Kurulda başka bir şeyin görüşülmemesi, Türkiye Büyük Millet meclisi Başkanının 10 dakika, Siyasi Parti Grupları Başkanlarına 10’ar dakika ve kutlama törenine davet edilen yabancı ülke parlamenterlerinden en yaşlı üyesine 10 dakika süre verilmesi kararlaştırılmıştır.

23 Nisan 1985 tarihinde

Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Necmettin Karaduman,  siyasi parti grup başkanlarından ANAP Genel Başkanı ve Başbakan Turgut Özal, MDP Genel Başkanı Turgut Sunalp ve kutlama törenlerine davet edilen en yaşlı parlamenter olarak Japonya Temsilciler Meclisi Üyesi Susumu Kobayashi birer konuşma yaptı. O tarihten sonra da her yıl 23 Nisan tarihlerinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu, 23 Nisan gündemiyle toplanmaya devam etti. Mecliste Grubu bulunan Siyasi Parti liderleri bu günün önemine binaen konuşma yaptılar.

23 Nisan Bayramları sonu sıfır ve beş ile biten yıllarda daha coşkulu kutlanıyordu. Büyük şehirlerde halk yürüyüşleri düzenlenirken, konserler düzenleniyor, 23 Nisan coşkusu ülkeyi baştan başa sarıyordu.

Son yıllarda pandeminin etkisiyle bütün bayramlarla birlikte 23 Nisan da kısıtlı törenlerle kutlandı. Pandeminin etkisini azalttığı bu günlerde 23 Nisan’ın eski ihtişamlı kutlamalarını görmek umuduyla. 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınız kutlu olsun.